Andrzej Juliusz Małkowski (ur. 31 października 1888 w Trębkach k. Kutna, zm. 15/16 stycznia 1919) - jeden z twórców, wybitny instruktor i teoretyk harcerstwa, działacz polskich organizacji młodzieżowych i niepodległościowych.
Pochodził z rodziny patriotycznej. Nauki pobierał w Warszawie, Tarnowie, Krakowie oraz Lwowie. W 1906 roku zdaje maturę w lwowskiej VI Szkole Realnej. Zostaje współzałożycielem abstynenckiej organizacji "Młodzież" działającej wśród krakowskich uczniów. W 1908 rozpoczyna studia na Wydziale Budowy Maszyn Politechniki Lwowskiej. W kwietniu 1910 przeniósł się na Uniwersytet Jana Kazimierza, jednak nie udaje mu się uzyskać wyższego wykształcenia. Był członkiem zarządu głównego "Eleuterii" oraz członkiem zwykłym "Eleusis", "Zarzewia" i "Sokoła",
W listopadzie 1909 roku rozpoczyna, za karę, tłumaczenie książki Roberta Baden-Powella "Skauting dla chłopców" ("Scouting for Boys"). Małkowski staje się entuzjastą skautingu
Od 20 marca do 21 maja 1911 roku odbywa się pierwszy kurs skautowy. Małkowski omawia na nim napisaną przez siebie książkę "Scouting jako system wychowania młodzieży" ukazującą się w formie arkuszy od kwietnia do lipca 1911 roku. Zostaje także członkiem składu Komendy Skautowej, a następnie Naczelnej Komendy Skautowej we Lwowie. Od 1911 roku wydaje czasopismo "Skaut". W 1912 roku wyjechał do Londynu w celu zebrania materiałów do nowego wydania książki. Po powrocie odsunięto go od pracy w "Skaucie" i Naczelnej Komendzie Skautowej. W 1913 roku Małkowski organizuje wyjazd polskich skautów na III Wszechbrytyjski Zlot Skautów. Nad polskim obozem powiewa flaga z białym orłem. Powszechnie używa się nazwy kraju wymazanego z map politycznych świata. BiPi nagradza Małkowskiego medalem "Za zasługi".
W 1913 roku przenosi się do Zakopanego, gdzie żeni się z Olgą Drahonowską. Tworzy tam niezależny ośrodek harcerski. Podczas wojny wstępuje do Legionów Polskich. Zniechęcony związkami Legionów z Austrią występuje z nich po dość krótkim okresie. Próbuje utworzyć niepodległą Rzeczpospolitą Podhalańską, w wyniku czego musi wyemigrować z Zakopanego. Najpierw wybiera Anglię, później USA, gdzie zakłada polskie drużyny skautowe. Od września 1915 roku przez rok pełni funkcję skautmistrza związkowego w Związku Sokołów Polskich w Ameryce. Próbuje zorganizować oddziały do walki z Niemcami. Władze związku są przeciwne pomysłowi, przez co Małkowski wyjeżdża do Kanady, gdzie w 1916 roku wstępuje do wojska. W styczniu kolejnego roku rozpoczyna trzymiesięczną naukę w Wojskowej Szkole Piechoty. Służy na froncie we Francji w armii kanadyjskiej. W listopadzie 1918 roku zostaje przeniesiony do armii gen. Hallera. Wysłany do Odessy ginie w wyniku zatonięcia statku Chaouia (czyt. Szaonia), na którym płynął w nocy z 15 na 16 stycznia 1919 roku.
